Po powikłanych zabiegach ginekologicznych dochodzi czasami do zamknięcia światła moczowodu. W takiej sytuacji pojawia się wodonercze, które doraźnie leczy się wytworzeniem nefrostomii w celu ochrony funkcji nerki. Po pewnym czasie, z reguły po 3 miesiącach, wykonuje się pielografię i jeśli po tym okresie nadal stwierdza się niedrożność moczowodu pacjentka kwalifikowana jest do zabiegu operacyjnego polegającego na odcięciu moczowodu na poziomie zwężenia oraz przeszczepieniu go na nowo do pęcherza. W zależności od napięcia moczowodu po wykonaniu zespolenia czasami potrzebny jest manewr „psoas hitch” polegający na przyszyciu ściany pęcherza do mięśnia biodrowo-lędźwiowego w celu odciążenia zespolenia moczowodowo-pęcherzowego. W trakcie operacji do moczowodu wprowadzany jest stent JJ, który ułatwia zagojenie zespolenia. Po kilku dniach usuwana jest nefrostomia, stent JJ usuwany jest po 3-4 tygodniach, a pacjentka zaczyna normalne życie, bez cewników, drenów i worków.

• 1 – Przeszczepienie lewego moczowodu z manewrem psoas hitch po powikłanej histerektomii (A. Białeta, K. Lebiedziński, A. Kołodziej)

• 2 – Przeszczepienie lewego moczowodu z manewrem psoas hitch po powikłanym URSL (A. Białeta, Ł. Lizut)

• 3 – Przeszczepienie lewego moczowodu z manewrem psoas hitch po powikłanej histerektomii (A. Białeta, A. Kołodziej)